Yoklara yelken açan gönlümde
Hançer gözlerin vardı tek.
Duygu bu ya;
En ince sızısı da
Kalbinin bende.
Bitmek bilmeyen engin
Erişilmez yüce oldun biteviye
Ummanı oldun ufuklarımın.
Gel mabudem ol.
Aç kalbini ibadetime
Sevginle takdis et ki
Başka ateş tanımasın kalbim.
Dağıt ufkumun kara bulutlarını
Meltem ol gel ki
Meleklerin
Yer yüzüne indiğine inanayım.
Kayıt Tarihi : 9.10.2005 06:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!