Tanrıça İstanbul Şiiri - Bülent Kalaycı

Ben İstanbul da doğmadım
İstanbul 'da büyüdüm
Bizansın pazarcık
Cumhuriyetin Pazaryeri kazasından
Öğretmen bir babanın Yarına umudu olarak
Ayrıldığımda,kendimi tanımıyordum
Ayaz otobüsü Haremde durunca
Boğazıma yosun kokusu doldu
Kabataş lisesinde buldum kendimi leyli
Arkasından bakarken babama
Düğümlendi yumruk gibi hıçkırık
Cebinde parası kalmasada
Onurla yürüyordu babam Karaköy'e
Sahilde otobüs çığırtkanı sesli vapurları
Dinlerken zaman küçücük bir çocuğun
Gözyaşlarını
Dindiriyordu, Büyük taarruza katılmış muallim Lütfi Erçim
Anlatırken özgürlük savaşını,Şehit olan arkadaşını, Seviyordum İstanbul 'da Yahya kaptanı
Takalar karanlığın kucağında alırken
İnebolu' ya yol servi-simi kolluyordu
Çapacı Mehmet çavuş,
Dolmabahçe' de taşladım gemileri
Geldikleri gibi gitsinler diye

Sevgilisiz olmuyordu boğaz
Bir yudumda iki yaka arsında
Aşkı uçurtma yapıp
Salıyorduk göğe,
Sen yedi memeli tanrıça
Anadolu' yu besliyordun her ağızdan
Laleli' de yüzbinleri kucakladın Haziran' da
Kanla suladın Taksimi kanlı pazarda
Sokaklarında ebruli kaldırımlar
Yokuşlarında kahır mektupları yazıldı
Babali yokuşunda kafede
Nazım'ı,Orhan Kemal'i,Necip Fazıl'ı
Kucakladın kalem parasına
Ne umutsuz aşklar gördük
Kireçburnunda gömülen
Her tepesinde ezan sesleriyle
Çan sesleriyle kucaklaşan,Allah'a yaklaşan
Süleymaniye'den,Sultan Ahmet'ten
Ayosofya'yayla Sen Kariye'den
Eyyüp sultan'la Haliç'ten fışkıran
Següzeşt şairleriyle ünlenen
Kocamış İstanbul
Ne aşklar yaşadım sende,Bir yudum
Çay içerken gülümseyen gözlerle Emirgan'da
Beyoğlu'nda sarhoş olup nutuk attım yıldızlara
Memleket kurtardım sofralarında
Üsküdar'da otururken bankta
Güneşin camlarda yaktığı ateşi
Söndürdüm yüreğimde
Yürüyüşlere katıldım meydanlarında
Dayak yedim sokak aralarında
Aç kaldım açık kaldım
Sensiz kalmadım
Yinede seni sevdim İstanbul

Bülent Kalaycı