Tanrıça Şiiri - Gökhan Çağlar

yıldızlar yağar

paramparça eder de geceyi

kanatır keskin ışığıyla

sanki çelik birer kılıç olmuş yıldızlar

sımsıcak bir kızıllık örter göğünü

adı unutulmuş kulların

onlarsa inanır bu kızıl gecede

ışığa

aydınlığa

ve yeni doğacak günün

mavi göğüdür umutları

yalancı sandıkları kıyametlerinde

umut alamettir

sanki azgın elavden bir elin

avucuydayken gezegen

umut yalandır kıyametten

diye fısıldar

şeytanların dudakların

ve tüm tanrıçalardan

daha kutsal tanrıların

becerip yücelttiği

kutsal kraliçesi

adı unutulmuş kulların

duymaz tedirgin duaları

şarabın sarhoşluğundan

duymaz zevkin yorgunluğundan

duysada kurtaramaz kendini bile

bu kızıl karanlıktan

kıyamet kavurur da gezegeni

bir tanrıça kullarını yitirir

kul ise inanır hala

ışığa

aydınlığa