15.2
en büyük tutkumdu
özgürce salıvermek
kanımla aşılamak onları.
tenime hoş koku
yüreğime sevinç
soframa şifa getirsinler diye
tutuklanmış şişenin mantarını çıkardım.
–şimdi de o beni tutukluyor
sırların girdabına.
Kayıt Tarihi : 25.8.2010 11:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!