Sen uyurken pembe düşlerinde
gizlice odana gelsem
Hiç kimse görmeden kimse bilmeden
Tanrı bile görmemezlikten gelse
ve girsem usulca senin cennetine.
Sonra diz çöküp başucunda
sabaha kadar sana içimi döksem
Anlatsam acılarımı
umutlarımı umutsuzluklarımı
Anlatsam pembe düşlerinde sana
kara sevdamı
Bir gül bırakıp gönül sepetimden
düşlerinin renginde
ve kanayan kalbimi yere
Dönsem sonra huzur içinde
kendi cehennemime
Hiç kimse görmeden kimse bilmeden
Tanrı bir kere izin verse
gizlice odana girsem.
....Ve sabah gözlerini açtığında sen
baş ucunda bir melek gözlerine düşse
mahmur uykulu ırmak gözlerine
Kızıla dönen gülü elleriyle
Ve kalbimi alıp yerden sana verse.
...Ve Tanrısı o sabahın
geceden bir sır verip sana
seni ne çok sevdiğimi söylese
Tanrıya inanır mısın...
Kayıt Tarihi : 4.6.2011 23:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (12)