Yokluğumla ödüllendirebilsem keşke sizi
Yaşamam için bana emanet edilen bu süre
İçinden çıkmaya can attığım bir dikmen dolmuşu
Balata ve ter kokusu, nemli ellerde gezen bozuk para
Tanrım duyuyorsan eğer kurtar milleti benden
Yüceliğine yücelik katıp ayır kötüyü, iyiden
Hikmetinden sual ettim kafam allak bullak
Montun cebinde iki dal sigaram ve ben
Ve ben nasıl bu hale geldim bilmiyorum
İçinden çıkılamaz hissettiğim her an
Yaşıyor içimde daima
çürürken ruhum ölmek gerek artık
ancak öyle kurtulurum.
Kayıt Tarihi : 6.5.2024 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!