Tanrı sustu
Ne zamandır çıkmıyor sesi
Aylardan ekim
Işımıyor odam
Her sabah daha da karanlık
Hava soğuk, soğuyacak..
Soğudukça ölüyor umut
Yollarda dileniyor aç nefesler
Yamyam nefisler kemirirken vicdanları
Acı dağ kadar
Acı dağlarda
Ölüm koşuyor peşi sıra
Kim anlatacak çocuklara olanları
Tanrı sustu
Kimse bilmiyor
Ne zaman umursamaz oldu onları...
Kayıt Tarihi : 18.10.2016 11:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!