Öldü şimdi Anka içimde. Öldürdüm.
Açıyordu bir sayfa, cebindeydi sessiz iki harf.
Tarihsiz, defterine beni yazıyordu.
Maviydi içim. Döndüm, ona yürüdüm.
Almadım, kaçıyordu anladım.
Arada dönüp ardına bakışından bildim.
Her gün yürüdüm oraya. Uzandım üzerine o ismin.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla