Tanrı Parçacığı Kadar Sır.

Öldü şimdi Anka içimde. Öldürdüm.
Açıyordu bir sayfa, cebindeydi sessiz iki harf.
Tarihsiz, defterine beni yazıyordu.
Maviydi içim. Döndüm, ona yürüdüm.
Almadım, kaçıyordu anladım.
Arada dönüp ardına bakışından bildim.
Her gün yürüdüm oraya. Uzandım üzerine o ismin.
Titredim re diyez.
Hala iki soru var aklımda,
Tanrı parçacığı kadar sır.

Yılmadım geçtim, baktım korkuyla; Anka öldü mü?
Nefrete yattım, iki harf’i de ezberledim sonra attım.
Camlar kırıldı ayağımın altında.
İçim buz oldu. Ses’i yüreğime vurdu.
Maviydi içim. Döndüm, ona yürüdüm,
Gittim, çizdim ismin üstünü, uzandım yine.
Titredim bir koma.
Sırtım yandı, aklım karıştı,
Sanki bana doğru koşuyordu da ben inançsızdım.
Öldü şimdi Anka içimde. Öldürdüm.
Hala iki soru var aklımda.
Tanrı parçacığı kadar sır.

ÖZDENER GÜLERYÜZ