Tanrı öldürme ayini Şiiri - Cumali Çorbacı

Şimdi beni unutma zamanı
Eski bir şarkı da yüzümü
Sesimi bir rüzgarın kanatlarında
Yalnız bir şehrin dar sokaklarında
Uluyan bir köpek gibi...

Şimdi seni unutma zamanı

kekeme bir şiirin
İlk hecesine
Asıp
Liflerinden
beynimi...

Yorgun bir geceden geriye
Zehre dökülen bir ırmağım
Dokunma

Şimdi seni unutma zamanı
İnsansız kaldığım şu günlerde
Aşksız
ülkesiz
Allahsız

Vaz gectim
Size bırakıyorum
Olamadğınız her şeyi
Hiç kimseyim ben...
Sobelenmiş bulutların
Yağmursuz çocukları
Tarih unutsa da
Unutmayın beni

Her akşam
Utanmadan bakmaktır gökyüzüne
Karbon monoksit yağsada şehrinize
Çengelli iğneyle tutturulmuş yüreklerinizi
Balkonlara asma zamanı

Yaşadıkca anlıyorum ki
Sagılar içinde okunmuyor hiç bir yürek
Külüne ağlıyan masum bir yangın gibi
Değişiyor suyun rengi de
Ve bir daha gelmiyor giden
Bir yontunun yalnızlığı kalıyor geri de...