Tanrı Öldü Yaşasın Ego Şiiri - Yorumlar

Ben şanslı bir çocuktum. Arkadaşlarım vardı. Onlarla hayat güzel ve kaygısızdı. Çok az plan yapar, daha da azını uygulardık. Aç olduğumuzda yer, susadığımızda içer, arkadaşlarımızla oynar, geceleri annemizin kollarına sığınır ve geri kalan zamanda büyümeye çalışırdık. Çok meraklıydık, kolayca eğlenirdik ve heyecanlı oyunlarımız, kaba şakalarımız vardı. Oyun sırasında kavga ettiğimiz zamanlar dışında ciddiyeti bilmiyorduk. Kavga ettiğimizde de birimiz hemen unutur, diğeri olayı aynı hızla önemsiz sayardı. Çocukluk işte, davranışlarımız belli bir sıra izlemezdi, mantıksız ve tutarsızdı. Hırs ya da amacımız da yoktu. Bir an önce büyümeyi hayal ederdik, çünkü büyükler sahip olmadığımız her şeye sahiplerdi ama gerçekte bizden farklılardı. Sonunda büyüdük hepimiz ama bir kısmımız onlara benzemeyi reddettik, duygusal bağ kurmayı sürdürdük, çocuk kalmayı tercih ettik.
Siz de bilirsiniz, çocukken çoğumuz bir yaratıcı olduğuna inanırdık (inandırıldık mı?) ve korkardık ondan, ona karşı günah işlemekten. Ama büyüdükçe insanların sadece kendine tapabildiğini gördüm ve bu tuhaf tapınmanın herkese acı verdiğini. Benim bir zır deli olduğumu düşünebilirsiniz. Ama bir süredir yaşadıklarım bana bunu düşündürüyor. Etrafımda “Tanrı benim” dik duruşu ile dolaşan insanları gördükçe bir süredir tanrı kavramının değiştiğini düşünüyorum. Yüzlerine bakıyorum ve bir tedirginlik, bir acaba belirtisi arıyorum ama umarsız bir gurur ile karşılaşıyorum.
Bizi bir yaratan olup olmadığını elbette hiçbir zaman bilemeyeceğiz ve birilerimiz tanrının varlığına, bir dine inanacak, birilerimiz de inkâr edecek. Çok uzun zamandır insanlar tanrının içimizde olduğuna inanmaya ve aslında tanrı benim demeye başladı. Aslında bu inanışta yapmaya çalıştıkları kendilerini övmek değildi. Özellikle pozitif bilim okumuş ve doğayı yaratanın kim olduğunu bilmese de şekillendirenin kendisi olduğunu fark eden insanoğlu Tanrının, her birimizin bir parçası olduğuna inanmanın, O’nun gökyüzünde bir yerde bizi seyrediyor olduğunu düşünmekten daha akılcı olduğunu düşünüyordu. Ama bir süre sonra birçoğu buna öyle inandı ki Egoları tanrıları oldu. http://edebiyatist.com/tanri-oldu-yasasin-ego-tutku-taskinoglu/