Ellerimden tutan olmadı
Gözlerime bakan olmadı
Dudaklardan öpen olmadı
Sanki ben Tanrı’nın üvey evladı.
Semtimden geçen olmadı
Kapımı hiç vuran olmadı
Geceleri koynumda yatan olmadı
Sanki ben Tanrı’nın üvey evladı.
Nefesime nefes katan olmadı
Ömrüme değer veren olmadı
Yürekten hiç, seven olmadı
Sanki ben Tanrı’nın üvey evladı.
Şairin sesini duyan olmadı
Yürek misafirhane, hiç ikametgah olmadı
Ömür yoluna yoldaş olmadı
Sanki ben Tanrı’nın üvey evladı.
Duymadığım yalan kalmadı
Görmediğim buhran kalmadı
Çekmediğim cefa kalmadı
Sanki ben Tanrı’nın üvey evladı.
Kayıt Tarihi : 9.3.2003 13:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!