Yürek yorulunca gözyaşı gözden değil, içten akarmış
Tadı, kokusu, hatta dumanı bile olurmuş onun
Ten denilen ete, kemiğe bürünen kimselerin göremediği
Ten kafesinden kurtulup, mana gözüyle bakabilenlerin gördüğü
Birlikte tüttüğü yoldaşları olurmuş onların
Tanrı'nın yer yüzüne uzanan ellerim dediği
Özlem SABA
Özlem SabaKayıt Tarihi : 3.12.2022 13:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özlem SABA’nın Şiir Kitapları; Münferit Aşklar, Aşk Kadından Öğrenilir, Beklenen Sevgiliye, Hoş Geldin Sevgilim, Beni Güzel Uğurla, Gül Bahçem, KertenKelebek Şiirler, Aşkımdan Vurdular, Gül Kurusu Ölümler
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!