Tanrı’nın amacını bulamadığımız sürece patinaj yapmaya devam ederiz.
Tanrı vardan yola çıkarsak sonuca ulaşırız,
Tanrı yoktan gidersek nedenselliği açıklayamayız…
Tüm felsefeciler günümüze kadar yapbozu oluşturan parçaların bir kısmını bulmuşlardır, din dahil. Hepsinin bir kısım doğruları vardır. Anahtar yapboz ise Tanrı’nın amacının ne olduğunu çözmekte yatıyor. Bu amacı çözdüğümüzde evrenle ilgili düşüncenin omurgası oturmuş oluyor. Peki Tanrı’nın amacı nedir, bunu nasıl çözeceğiz. Doğa bu şifrelerle dolu. Mesela Tanrımız gülmeyi, çiçekleri, suyun sesini, acıyı, ölümü tüm duyguları önemsiyor. Ama hiç birine müdahale etmiyor. Peki neden önemsiyor ve neden müdahale etmiyor. Yaşayan ve yaşatan bir Tanrımız var. Çünkü evrenin asıl yaşayanı Tanrımız. Yani olayları bizzat seninle yaşıyor, her şeyin içerisinde, tüm duygulardan zevk alan O, bizim de bunları yaşamamızı istiyor, evrenin tamamı Tanrı. Bizler Tanrı’nın küçük parçalarıyız.
08.09.2018
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta