Bütün kâhinat'ı görürüm diyen
Zalimin zulmünü neden görmiyor
Var olan her şeyi duyarım diyen
Mazlum'da feryadı neden duymuyor
Kimi villa, köşkte zevki, sefa'da
Kimi perişan'dır dert'te, cefa'da
Yoksul'lar yalvarır sana vefa'da
Onların hakkını neden vermiyor
Kimi umut etmiş semaya, göğe
Kimi Yalvarıyor ağaya, beye
Fakir beye neden boynunu eğe
Köleliği neden engellemiyor
Zengin saray, köşkte yerken, içer'ken
Tüm dünya'yı parselleyip, biçer'ken,
Fakir bir lokma'ya düşkün, naçar'ken
Yoksul'un göz yaşın neden silmiyor
İnsan'lar hep sana umut bağlar'ken
Umut'larla yürek'lerin dağlar'ken
Feryat, figan çaresiz'ce ağlar'ken
Derde, derman verip neden sevmiyor
Din, iman diyerek fasık, yalanlar
Emeğin hak'kına olur talan'lar
Allah diye kandırıpta çalan'lar
Din'bazları çöksün neden demiyor
Hüsran ile hayal görür umut'lar
Çörek'lendi kara, sisli bulut'lar
Der hazani kolay, zorlu sırat'lar
Dünya'da cehennem neden gelmiyor.
(h.hazani)
Siirdeki yazilan Fasık kelimesinin anlamı > Kötülük eden, fesatçı.
Hasan Hazani
Kayıt Tarihi : 14.6.2024 21:13:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sözün özünden dokunuslar siir kitabimdan
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!