Tanrı Müsebbibi Sen Olursun

Şarabı, raksı, dansı haram ettiğin şu dünyada
Mademki bizi özene, bezene yaratan sensin
Anadan üryan fakiri, fukarayı görmeyen
Şahlara, padişahlara taç, taht, han, saray verensin

Ey gamı, kederi veren, sırrına akıl ermeyen
Mademki sen yarattın şu cihanı, hem şarkı, garbı
Ey tanrı! Mademki öteki cihanda her şey helâl
Bu ölümlü dünyada niye haram ettin şarabı?

Binmesi için, zengine jaguar, toyota veren
Yoksulu kuru soğana, ekmeğe muhtaç edensin
Kimi hasır bulmazken, kimine ipek halı veren
Kulu kula kul eden! Fakir-î mağdur eden sensin

Değişmeyen şu yazgının mimari mademki sensin
Bahar’ı, yaz’ı, boranı, gülü, çiçeği verensin
Mümine huri, şarap, cennet-î ala vadedensin
Mademki rahmetin var, dünyaya kötülük gelmesin

Ey tanrı! Madem olan, olmayanlardan haberdarsın
Bu savaşları durdur, ne insanlar kalır, nede sen
Mademki bunca zalimi, bunca eşkıyayı sen verdin
Eğer bir kurşuna gidersem, ne ben kalırım, ne sen

Ey tanrı! Madem günahı, sevabı işleten sensin
Bu düğümü ne meleklerin çözebilir nede ben
Acıyla beslenmek çok zor, insan bahar’ı görmese
Demedin demeyesin, müsebbibi sen olursun sen

Mehmet Çobanoğlu
01.05.2020
İstanbul