Aşk, her zaman kapısını çalabilirdi
Tanrı misafiri gibi
Ancak hiçbir zaman açılmazdı kalbi
Motel odası gibi.
Dolaşıyordu aylak aylak
Ruhunu vitrinlere asarak;
Bir an döndü baka kaldı
Kayıp ruhunu buluverdi
Çiçekçi kadının gamzeli bakışı
Yüreğine sıkılan fener gibiydi…
Utanıp çekilirken gözleri
Kalbinden azar yedi:
“A be korkak!
Sen hele açıl gönülden
‘SEVİYORUM’ de kırmızı gülden
Hediyen olur bu kalp nesline hatıradan.”
…deyi dürte durdu adamın kalbi durmadan…
Döne dura ve gide gele caddelerde
Sonunda el verdi söylenen kalbine;
“SENİ SEVİYORUM” yazdı gülün altına
Gül uzandı çiçekçi kadının gülen bakışına…
Kayıt Tarihi : 5.9.2015 13:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Sevgimiz karşılık görmez diye ödümüz kopuyor.
TÜM YORUMLAR (1)