Tanrı 'm Seni Affetsin

Tanrı ‘m seni affetsin, anam-babam
ömür boyu bana çektirdiklerin için,
gözlerimi yaş içinde bıraktığın,
yüreğimi yaraladığın
ve dünyamı kararttığın için.
Gündüzlerimi geceye, gecelerimi işkenceye,
işkenceleri karasevdaya çevirdiğin için.
Tanrı ‘m seni affetsin anam-babam,
sadece bana yetebildiğinden
gücün.

Sormaz mı sanıyorsun Tanrı, mazlumun ahını zalimden?
Çekmez mi sanıyorsun insanı hesaba-kitaba,
aramaz mı sanıyorsun neyi neden yaptığını,
hoş mu görür sanıyorsun ağlattığını,
inlettiğini,
çileler çektirdiğini,
bir iyi gün yüzü göstermediğini?
Hoş mu karşılar sanıyorsun
seveni
sevmediğini?

Bir görebilsen ki; ben artık o eski ben miyim?
Bir bilebilsen ki; ne bir yaslar içindeyim,
güvendiğim dağlara ne bir karlar yağmış,
ne bir elimde kalmış uzandığım dallar,
ne bir yorulmuşum boğuşmaktan karasevdayla
ve sonunda, boğuşmayı karasevda ne bir kazanmış,
yoksul senin sayende,
hala daha yaşadığına
ne bir
inanmamış.

(ZAMANIN BİR DAR VAKTİ isimli Serbest Şiirler 'inden > 49-50/100)