Tanrı Korusun
kıyılarda çürüyor cesetlerimiz
kelimelerimiz bir martının ağzında,
uçmayı unutmuş çığlık çığlığa gökyüzünü yırtarcasına
ve bir soluk dökülür avuçlarına kimsesiz yorgun aciz, toprak ananın merhametine sığınarak,
uzanarak sıcacık koynuna,
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
evet güzel dokunuşlar sevgtye dair. aslında anlamsız olan herşey bir ölü zaten.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta