tanrı insanı yarattı
bir çetin mücadelenin içine attı
insan dik durmayı öğrendi önce
ellerini kullanmayı sonra
alet yaptı
avlandı
karnını doyurdu
gizlenmeyi öğrendi
öldü
öldürdü
ateş yaktı
ısındı
bazıda yandı
yanmamayı öğrendi
çoğaldı
yerleşkeler kurdu
doğanın karşısında ezilen varlık
doğanın yegane hakimiydi artık
ama yinede nasıl olduğunu bilmediği
şeyler vardı;
güneş
yağmur
kar
ay
ve ulaşılmazdı bunlar
kendinin de geldiği bir yer vardı mutlaka
elle tutulamayan
gözle görülemeyen
ve yaratıcı bir güç...
yani insan hünerlerine düşünmeyi kattı
işte o zaman insan tanrıyı yarattı
Kayıt Tarihi : 13.11.2006 20:15:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
elle tutulamayan
gözle görülemeyen
ve yaratıcı bir güç...
yani insan hünerlerine düşünmeyi kattı
işte o zaman insan tanrıyı yarattı
çok güzel ifade etmişsiniz elinize sağlık
Tekerlemeleri tekerledim
Düşüncelerde tekledim
Koydum güzel sözleri
Köle ettim düşünceleri
Yönlendirdi tekerlemeler
Akıl peşinden gider
Girer tekerlemenin içine
Dönüp dursun işine?
Tekerlenirken akıl döngüde
Der, her şey benim elimde
Ben döndürürüm dünyayı
Dönerken tekerlemenin içinde
Hem köle, hem efendi
Aklın yeni zaferi
Tanrı olur, insan yaratır
İnsan olur, tanrı yaratır
Akıl döngüde, kurtulamaz
Başı dönmüş anlayamaz
Döngüyü kırıp çıkamaz
Gerçek tanrısına ulaşamaz
saygılar sevgiler
TÜM YORUMLAR (3)