Tanrı İkimizi Zamansız Yaratmıştı

Tanrı ikimizi zamansız yaratmıştı
Seni uçsuz bucaksız bir çölün ortasında,
Beni ise yalnızlıklar diyarında…
Hep yürek burkan bir şiir olurdun
Ben okur okudukça özlerdim
Hasretin ağır gelirdi…
Gözyaşlarım sel olurdu
Ama bir türlü ulaşamazdı uçsuz bucaksız çölde
Söyler misin sen ey Tanrım
Muhammed aşkına beklediğim yar gelip te;
Dindirmeyecek mi acılarımı…
Son kez sarılmayacak mı bana doyasıya?
Bir şiir olup ta akmayacak mı kanımla birlikte vücudumun her yanına?
Söyler misin sen ey Tanrım;
Boşuna ağlar mı insan?
Gam derdi çekerekten
Elbet vardır bir derdi.
Söyle bana ey Tanrım;
Muhammed aşkına de ki;
Beklediğin yârin gelecek sana…
Sabah ayazının ilk ışıklarıyla gelip kapına dayanacak…
Hadi durma söyle bana.