Tanrı Hesaba Çeker Şiiri - Nebi Ünler

Bir gönülden var ise, bir gönüle merhaba
Tüm çöller vaha olur, gerek kalmaz seraba
Samanyolu da nokta, tıpkı dünyamız gibi
Uzak, yakın bir dostça, tebessüm yaz hesaba.

Selimiye yık kolay, Sinan ister yapmaya
Gurur mani olmalı, ulufeler kapmaya
Papa cevabın almış, Ulu Atilla’mızdan
Tanrımız saptırmasın, başka puta tapmaya.

Bulup bir ıssız tepe, dilsiz, yürekle bağır
Demez bir tek Tanrımız, Kam’la Kayçı’yla çağır
Gönül vermiş kişiye, indirmeden dünya’ya
Dost gönlü avazına, gönül olamaz sağır.

Barışta cana kıyan, çalan, çırpan, tamu’ya
Emeksiz kazanılan, borçlanmaktır kamu’ya
Kamu, öksüz, yetimin, yolsuz devletli bilsin
Tanrıdan kut alamaz, atılır Od’dan suya.

Yılgın Yağmur sayıklar, mal mülk burada kalırmış
Yerler, gökler ne varsa, bir divana varırmış
“Tanrı hesaba çeker…” Ulu atalar sözü,
Boynuzsuz boynuz hakkı, boynuzludan alırmış.

Parayla kanmaz gönül, içten bir gülüş yeter
Uğraş gönül almaya, Tanrı hesaba çeker.

Aşiyansız, 22.05.20 – 15.39 Y.Y.