Ben tek bir nefesimi seninle almadım zaten!
Say ki; bulutlu bir günün kayıp yağmurlarıydı ayaklarımı yerden kesen.
Kurak bir coğrafya gibi çatlamaya hazırdı kelimelerim.
Ve yeminliydi bedenler!
Yeminliydi gözler, dudaklar, eller acılarımı kanatmaya...
Nice asit kuyularından geçtim!
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta