Dünyada yerim olduğuna inandırdın önce,
“her şeyde ve hiçbir şeyde Payın var” dedin
Yeter ki yüzünü yitirme!
Sonra elime tutuşturduğun acıların tütsüsü oldu,
Bütün sığınaklarımı elimden aldın bir bir…
Dillendikçe döküldü kurumuş sözcükler…
Acıların çentiği anılarımda,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta