Tanrı Bile Ağlar 2

Sorarım,bu ağlamak ne kadar,nereye kadar
O zaman rüzgar durur , fırtına diner ansızın
Kapanır yorgun gözlerim ,gece başlar
Ve karanlık uykularla sürer ağlama saatleri

Uyanınca bir ıslak şafaktır gördüğüm
Bir büyük resimdir gökyüzü, seyrederim
Yine özleminle yanıp tutuşur göz bebeklerim
Duyarım vurgularını başımda çaresizliğin

Ben ağlayacak adam değildim bir kadın için
Beni perişan edecek ne vardı bu kadar
Birde erkekler ağlamaz diyorsun
Tanrılığından utanmasa Tanrı bile ağlar