Tanrı baba Şiiri - Hüseyin Mavice

tan kızıllığında aranıyordu güneş
kan akıtıyordum
ziyaretine girdiğim her mezardan
ölü çocuklar doğuruyordu tanrı baba
bulutları okuyordum gündüzleri
geceleri yıldız gören olmadı ülkemde
ülkem bedenim
bedenim tek evim
ırmaklarını akıtırdım damar denilen
kan vadilerinde
tütsüyle nefes alır kırmızı kuş
bir huşu kaplar içimi
kuşun kanadı kırılmasa da olur
hindistan aniden yakından gelir
yakın ve gelin
ümidi ve umutsuzluğu
en büyük komutan böyle seslenir
ziyaretime gelen her canlıya nefes verirdim
ölü çocuklar tanrı babayı yaşatırlardı
kan akardı
tanrı babayı öldürür(d) üm
ve güneş
tan kızıllığını arardı