Tanrı Korkusu Şiiri - Ahmet Güreşçioğlu

Çözüldü etim budum
Kayboldu sahip olduğum iyi şeyler
Kötülüğe yeniliyorum

Yitirmeye yazgılı bir kumarbaz gibiyim
Her geçen gün biraz daha yoksullaşıyorum
Korku korkuyu doğuruyor
Senden uzaklaşıyorum

Tapınmazdım belki severdim seni
Bulaşmasaydı bana şu sahte korkun

Korkumu yenmek için
Yamaçlarda geziniyorum
Yine de bırakmıyor yakamı
Habis bir ura dönüştü korkum

Dün, elleri temiz değilken
Ekmeyini tuttu diye
Taş olan bir çocuğun hikâyesini duydum
Korkutma beni Tanrım
Senden çok korkuyorum.