Tankut Şiiri - Şair Şahin Karaman

Hani okula yeni başlamıştık.
Bir sepet içinde elma ve armut
Olmaz diye seninle tartışmıştık,
Hatırladın mı o günleri Tankut?

Karıştırırdın kayıp kutusunu,
Seçerdin kayıpların en hasını.
Attırırdın kafamızın tasını,
Bu yüzden az mı kavga ettik Tankut?

Sen hep çarpma toplamayı severdin.
Çıkartma ve bölmeye çetin derdin.
Silgi dahi vermez kavga ederdin,
Oyunda bile mızıkçıydın Tankut.

Biz bölmeyi severdik sen çarpmayı.
Hiç sevmezdin bir şey ısmarlamayı.
Seyrederdin çıkardığın kavgayı,
İyi bir arkadaş olmadın Tankut!..

Şimdi yine işin çarpma, toplama.
Kendine yazık ediyorsun yapma.
Bu kadar da paraya, pula tapma,
Artık ne zaman doyacaksın Tankut?

Dünya nimetleri bitmez koca göl.
Sen de paylaş etrafını sanma çöl.
Bak herkes göçüyor bari dürüst öl,
Yoksa yanlış mı söylüyorum Tankut?

Sen hep karanlık sokakları sevdin.
Toplamaktan başka olmadı derdin.
Dostların kalmadı herkesi gerdin,
Halini soracak kimsen yok Tankut.

Şimdi artık servetin malın da çok,
Sanırsın ki bir tek senin karnın tok.
Sohbetinden konuşmandan eser yok,
Yoksa sen dilini mi yuttun Tankut?