Tank ve ben Şiiri - Arif Doğramacı

Anadolumun
Üçüncü büyük
Köy kentinde
Yaşama tutunmaya çalışan
Nedime den haberdar olunca
Yangın kan utanç
Yüreğim ve ben
Zenginlik rüyası görürken
Nedime çöplerden yiyen
Babası kandırır mı insanı
Kalmamış mı insafı
Rüyası içindi
Koşturması
Ne babası biliyordu
Ne de kendisi
Okulda arkadaşlarına
Anlatmak dert
Ekmek dert
Babanın rüyası dert
Kağıt toplarken yol geçmek
Tanklar eziyor
Her gün
Bir yerlerde çocukları
Rüyası tanker altında bitiyor
Bazı yerde çocuklarımızın
Ve ben
Tankın üstündeki
Muzaffer asker gibi
Her gün
Çiğniyorum insanlık onurunu
Ruhu olur mu
Metal parçasının
Bende de kaybolmuş
Tank ve ben