Tanju Senel Şiirleri - Şair Tanju Senel

Bir son bir başlangıç ve adın herneyse nede geç kaldın gözlerim nöbette ellerim bir güne daha titriyerek başladı..
Canım ve canın hangi adreste teslim oldu ellerin kalbin kimin kemikleri arasında,dudakların soguk camlara ait belli ki..
Şehrin dört yanı zafer anıtları gibi beni terk edişlerinle dolu,kalamam ve gidemem senin toprakların bensiz de kalmasın..
Eski mektuplardan koca bir ateş yakıyorum griden siyaha boyanmış bu şehirde üstüne sensiz bir uyku daha...
Tanju senel

Toplasan, çarpsan yine sen bir de yoklugun eşittir, yine ben çıkmatan ,
Seni sevmekten,seni sevmemekten,aklıma her geldiginde sana kızmaktan.
En fiyakalı küfürleri seni alan kadere sarfetmekten yoruldum...
Ökyüzünde onca kuş, onca kanat, onca nefes inan çıt yok.
Bir de bana bak, kalbimin ortasında sen, kenarında gözlerin, sözlerim yagmur sana...
Yorma güzel agzını..

Anne uyan...
Kalbim bir kuş gibi uçup gidiyor,ayaklarım çıplak yagmurun ıslattıgı topragın üzerinde ..
Küçücük gözlerimi dolduruyorum gokyüzüyle ,kalbim bulutların arasında usulca süzlüyor..
Aklima gelmeden karanlik uyan anne..
Ufacik kalıyorum onca dunya insanı ve onca hayatın arasında,gökkusagi umutlarimı boyuyor kaderim kapkaranlik sen uyan anne...

Aşık olmak paralı olsa,olmaz zamanlarda tutulmasam sana,yatırmasam mesala her gece hayalini uykularıma...
Gözlerim bi bu kadar daha aramasa gözlerini,her gece yıkayıp aynı seni seviyorumlu sözleri iliştirmesem balkonuma,,
Sensizligi bi bukadar koymasa masama kaderim ve her yutkunuşta takılmasan bogazıma..
Bitmez tükenmezi kalbimin,geceleri usulca dökülür kelimeler sana ve bi okadar yakar canımı..
Tanju senel

Denize bir taş düştü ya ,en derinlere usulca gitti,yüregim de agrılı bir geceye koşar gibi benden gitti..
Sensizligin ne süresi,ne telafisi var,martılar yalın ayak basıyor gökyüzüne,kanatlarıyla yazıyorlar belki ,tarihin en acınası aşkının öyküsünü..
Aşktan kalma senden sebep ,bir var oluş kıyıya vuran..
Manasını bulamadıgım tonlarca agaçtan olma kitap sen gibi kokmuyor baş ucumda.
Yok ki senden dogmadı bir cümle bir söz sarsın yanlız tarafımı...
Erkek gibi aglamaktan,ve acıları bileklerime saklamaktan nede yoruldum bir bilsen...

Yazmadım bir hafta belki on gün,kitledim dilimi konuşturmadım beynimi..
Sessiz bir sokak kalbim,beyaz kagıtlar yeni yıkanmış çarşaflar gibi bembeyaz bakir topraklar gibi.
Daha çok çay, daha çok sigara içtim onca zaman onca sohbet onca dert onca gülüş yakaladım..
Bir gece şiirlerimin agladıgını duyar gibi oldum, belki bende sen gibi onları terk mi etmiştim..
Kanarmıydı kelimelerim dökülmeliydi acele saçılmalıydı saga, sola senli benli bizli sözler belkide..
Sorgusuz sevebilmelimiydi adamlar kadınlar yine saklamalımıydı gülüşlerini avuçlarına..

Ben ne anlarım seni sevmeyi,avuçlarım bir parça topraktan ibaret ,ne çayırları vardı fikirlerimin nede ,adın, adıma deymiştı bir satırda ...
Ben seni sevmeyi otobanda saydıgım mavi arabalarda ,sahipsiz sokaklara yagan yagmurlara benzettim,banamıydı gülüşlerin ve anlatıldı kadar guzelmiydi yüzün kalbim yalanmı söyledi yine bana ve ben gibi sevmeyi şiirlerden ezberi olanlara..
Kaç yıl gerekli yosuna bulanmış limanlara oturan gemileri beklemek için ve kaç yıl gerekli seni unutmak yaa..
Mahkumiyetimin en zor yılları senin olmadıgın günlerin yanına kıvrılıp uyumaktan ibaret olacagını nerden bilirdim.
Kafamın içinde dolaşan fikirlerimin sana firar edişlerini ,utanmadan aşktan söz edişlerini uzak bir tarihde hatırlamak istedigim nerden bilirdim..
Tanju senel

Gün yavaş,yavaş uyanmakta,gece usulca gidiyor...
Kirli yollar,eller yürekler daha sıcak,ölmeden insan sogumaz...
Sogudu ellerim,ben ölmedim sen öldün belki yada kalbinde olmadan beynindede kalmadı benden sana hiç bir şey..
Bilmek istemiyorum,dünya nede büyük habersiz ben binlerce dogumdan ,ölümden..
Kavuşmalar ,ayrılıklar ,vedalar orda olmadan görmeden ,sevmeden olmuyor sen gibi..
Tanju şenel

Henüz vakit varken usulca kalk yatagının sıcak kollarından,zaman bitip tükenmeden..
Karanlık tutmadan elini sen sar beni,okşa saçlarımı ,matem günü bitsin,sensiz sızlar köksüz çınar gibi aglamakta saçlarım..
Gel mor bulutlar sarmadan gökyüzümü,bir kuş ol, uç deymeden bulutlarıma...
Yıldızlarım ışıksız hor görme,onlar senin gözlerin...
Tanju senel

Yazmadım bir hafta belki on gün,kitledim dilimi konuşturmadım beynimi..
Sessiz bir sokak kalbim,beyaz kagıtlar yeni yıkanmış çarşaflar gibi bembeyaz bakir topraklar gibi.
Daha çok çay, daha çok sigara içtim onca zaman onca sohbet onca dert onca gülüş yakaladım..
Bir gece şiirlerimin agladıgını duyar gibi oldum, belki bende sen gibi onları terk mi etmiştim..
Kanarmıydı kelimelerim dökülmeliydi acele saçılmalıydı saga, sola senli benli bizli sözler belkide..
Sorgusuz sevebilmelimiydi adamlar kadınlar yine saklamalımıydı gülüşlerini avuçlarına..