Tanımasaydım...
Ah tanımasaydım.
İçerim çağlamazdı.
Uykusuz kardeş olmazdı.
Tanımasaydım…
Düşünmezdim.
Yola düşen gölgemin,
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
Devamını Oku
Yorgun, yol arkadaşıdır ömrüm...
Ve insan öykülerinin,
Raslantılı sularında, seyreden bir gezginim.
Rüyamda gördüğüm, umutsuz kadın,
GÖNÜLDEN KUTLARIM SAYGI DEĞER USTADIM.
Tanıyıp Bilmeseydim.
Tanımasaydım...
Ah ne olurdu tanımasaydım.
İçerim ağlamazdı.
Geceleri uykusuzluk çekmezdim.
Duygusuzca düşünmezdim
Hiç üşümezdim
Böylesine ölü soğukluğunda,
Kan çanağına dönmezdi gözlerim.
Yıldızlara farklı dilekler tutardım...
Duyardım anlardım
Hasretin bu kadar artmazdı
Bende gülerdim zaman zaman,
Deniz mehtap benim için de önemli olurdu...
Kara saplı sevdan olmazdı sırtımda...
Güneşsiz dünyamda dağlanmazdı çiğerlerim!
Beynim böylesine hırçın uğuldamazdı.
İçerim de damla damla vurmazdı gözyaşlarım...
Ruhum benliğimi yıkmazdı.
Çığlıklar atmazdı göğsüm...
Karanlık yankılar oluşmazdı ufkumda...
Saçıma, sakalıma bende bakardım
Bütün gücümle...
Tanımasaydım...
Tanımasaydım seni...
Tanımasaydım....
Rifat KAYA
---------
Şiir, yürek yangını gibi olmuş.
Okuyunca insana :Oo! dedirtiyor.
Bir yangının izlerini görmek mümkün.
Efendim, hissetmişsiniz, şiirleştirmişsiniz ve duygu yüküyle sayfaya düşmüş.
Bu nefis şiiriniz için tebrik, teşekkür, saygım ve tam puanımı bırakıyorum...
Kaleminize sağlık efendim
'İYİKİ TANIDIM '
DİĞEN SEVDANIN SESİYDİ OKUDUĞUM
DÖKÜLEN MISRALARA.TAM PUANLA.
Bu şiir ile ilgili 14 tane yorum bulunmakta