kahretsin,
...........içim kor bir şekilde yansa bile
ağrıdan-sızıdan, tüm ön yargılardan uzak
........................kırık ve dökük bir halde
.................................rastgele bahtıma bakıyorum
bakıyor ve kendimi dinliyorum,
...........................yarama denk, insana muhtaç
yüzüme karşı her kişi topraktan geldim der gibi konuşuyor
aynı gülüyor
.....aynı ağlıyor
...............aynı bakıyor
.....ve sonra yine toprak olacağız der gibi
aynı sarılıyor
......................aynı nefes alıp veriyor
................................................aynı seviyor
yine seviyor, yeniden seviyor
............aklım kalır, gönlüm kalır diye inanıyorum
sevmek için sadece bir insan yeter diyorum
...........................................................inanıyorum
yalnızlık eksikliktir diyorum, inanıyorum
yeter artık yeter,
......................talan olduğum yeter
...sevmek yok artık, inanmak yok
....ellerim kızgın, ellerim dargın
.....belli ki içten içe yanıyorum
bana da yazıklar olsun
yürek mutlu olmaya muhtaç,
......................ben ise sürekli yanılıyorum
bazıları insan görünmekten vazgeçmeli artık
.....................tanıyamıyorum
Orhan DEMİRTAŞ
Orhan DemirtaşKayıt Tarihi : 17.9.2014 11:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Orhan Demirtaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2014/09/17/taniyamiyorum-6.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!