Tanıyamadım Şiiri - İmsak Kılıç

TANIYAMADIM

Köyüme uğradım çok zaman sonra
Kışını yazını tanıyamadım
Çayırları diken sarmış har sarmış
Tarlanın düzünü tanıyamadım

Eşyam var diye haber duymuştu
Emicam öküzü koşmuş gelmişti
Karasını zaten bizden almıştı
Öküzün bozunu tanıyamadım

Karşıki tepenin arkalarında
Yandaki komşunun şakalarında
Eski ceketimin yakalarında
Harmanın tozunu tanıyamadım

Alevlenmiş hasret beni yandırı
Benmi köyü, köymü beni kandırır
Büyümüşte anasını andırır
Ömerin kızını tanıyamadım

Bir soru sorunca kızmasıda ne
başında oyalı yazmasıda ne
Nasıl kibirlenmiş gezmeside ne
Leylanın nazını tanıyamadım

Zeynon olmuş hüseyinin kadını
Baktı güldü diyemedim adını
Unutmuşum ayran aşın tadını
Peynirin tuzunu tanıyamadım

Giden gitmiş gurbet elden dönmemiş
Ayrıldığım günden sonra yanmamış
GÜMANİ yerinde külü kalmamış
Ocağın közünü tanıyamadım

İmsak KILIÇ