Tanıyamadım Şiiri - Muhlis Şutanrıkulu

yıllar sonra baktım bende aynaya
gördüğüm yüzü vallahi tanıyamadım
kaderim atlı benise kalmışımyaya
alın yazım buyumuş tanıyamadım

tanrıdan diledim ben hep dilek
yalanmış meğer yürekten sevmek
insanlar şeytan olmuş şeytanda melek
beraber yaşadığım insanı tanıyamadım

yar diye sevipte aldım koynuma
günahı sevabını yükledim boynuma
nasıl geldim hayırsız senin oynuna
sevdiğim yar yılanmış tanıyamadım

senin için gösterdim bunca çabayı
kaynatamadım sıçat bir tas çorbayı
dara düşünce dostlar anayla babayı
vallahide billahide dostlar tanıyamadım