Şu dünyada olduğunu biliyordum.
Benim küçük varlığımı sen bilmiyordun.
Komşunun çocuğu gibiydim, bir yabancı.
Uzakta var olan, yakında yok olan.
Senin varlığın bana da yeterliydi.
Seni uzaktan sevebilirdim.
Ama canın şu dünyadan gitti.
Senin yok olman benim canımı incitti.
Hâlâ dolaşıyorum seni bulmaya.
Sahildeki yüzüme dokunan rüzgar
Sen misin yüzümde, yanaklarımda ?
Ne olur söyle, ruhun beni mi arar ?
Eğer seni bulmadıysam, sen bul beni.
Buluşmadan gitmen aklıma gelmezdi.
Ama bak, bir tanışmadan canın gitti.
Yüreğim kaldırır mı böyle bir acı ?
Kayıt Tarihi : 9.11.2022 22:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kere buluşmadan, babaannem vefat etmiş. Birkaç ay önce onun torununu olduğumu öğrenmiş ve benimle tanışmak istemiş. Ama görüşemedik...
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)