Tanışma Şiiri - Ekrem Uçak

Bu sabah yeni bir öğretmen
Bir yetmiş dolayında boyu
Sınıfımıza girdi sevecen
Güler yüzlüydü
Yirmibeş-yirmi altı yaşlarında
Türkçe öğretmeni.
Tanımak istedi bizleri
Sırayla kalktı arkadaşlar
Ali'ymiş bir arkadaşın babasının adı
Dükkanı varmış
Aynı mahalleden olmasakta
Yan mahalledenmiş
İkincisi,üçüncüsü derken
Artık kimin,kim olduğunu
Babasının ne iş yaptığını
Nerede oturduğunu
anlatan sözler silikleşti
duyamaz oldum
Az sonra sıra bana gelecekti
Adını söylerim baba
Ya işini, işinin adını ne koyayım,
Birden o eksikliğimi
yaramazlığımla
kapatmak geldi aklıma
'Babam yazım işleri memuru'
'Nerde' diye sorarsa
Boğazım kurumuştu,
Boğazıma takılan bir sürü
Sözcük kurusu,
Tıkanmıştım
Hangisini kullanabilirdim ki
Kısa sürdü
dalmışlığımdan
Arkadaşım uyandırmıştı.
Yutkundum bir iki
Adımı söyledim.
Belki sormaz dedim
Geçiştirir diye
Babamın ne iş yaptığını
Bir an sustum.
Öğretmen bu ya tanımak ister
Okuttuğu öğrenciyi,
Veya geleneksel bir tanışma örneği
Belki o anda söylenenler silinir gider bir anda,
- Baban ne iş yapar yavrum?
Cümle balyoz gibi inmişti beynime
Yer yerinden oynadı,kıyamet koptu.
Tüm ışıklar sönük,Ne duyulan bir ses,
Kapanmıştı beş duyu
Kabullenemiyordum bir türlü bu söcüğü:
Öldü....