Tanışma! Şiiri - Tahsin Koç

Bir gün biriyle tanıştım
Randevu istedik gezdik
Hayli zaman sohbet ettik
Böylece bir birimize alıştık
Gün geldi zaman geçti
Bir gün yine buluştuk
Tüm meselelerimizi
Konuştuk hem tartıştık
Gönlümüz açılmış bir çiçekti
Bir arı gibi durmadan konuyorduk
Manevi aşkı böylece seziyorduk
Birbirimize şarkı söyler
Türküler okuyorduk
Gülhane parkı Üsküdar
Yıldız saray parkı demeden geziyorduk
Günlerimiz bir hayel gibi gelip geçiyordu
Eminönü’nden Üsküdar’a vapurla giderken
Yine biz kanepede kolkola oturuyorduk
Çıkmış meltem rüzgârı
Saçlarımızı okşuyordu
Sevincimizden birbirimizi kokluyorduk
Sevgilim hayatım canım
Kırıla gidiyordu
Bizde sözde birbirimizle böylece anlaşıyorduk
Hani…. Derler ya…
Bırakın anlaşsınlar
Böylece bir birini yakından tanısınlar
İşte medeniyet bu ya…
Gereğini yapıyorduk
Bütün hayallerimizde
Planlar yapıyorduk
Öyle bir an geldi ki
Bütün şartlarda
Kalbimizde anlaştık
Yıldız saray parkının
Dutlarını birbirimzi
Kutlamak için bölüştük
Çıkardık not defterimizi
10 Mayıs 1981 mutluluğumuzun
Başlangıcı diye karaladık
Ve dedik ki bu yazı ve bu imza
Bir sözdür bir taahhüttür
Yalan olmasın diye
Kardeşim Ülküde şahittir
Bütün günler böyle geçti
Hiçbir zaman demedik ki
Kaderde ayrılık var
İki aylık aşkımız
Böylece geçip gitti
Geride biraz hüzün
Ve keder bıraktı
Ayrılık karşılıklı olmasına rağmen
Yinede yaş aktı.

Ankara–1981