Yalnız kal; O, kalabileceğin en son,
Belki de en özgün ve dingin halinle...
Sal ama O'nu, salma-sakın kendini de..!
Bırak da gitsin arzu ettiği gibi sev-işine.
İçi ısınıp; közü, kül olana kadar yansın...
Olur da, başka ellerle titrersin sen de.
Sen de istersen ki, O'ndan vaz geçebilir...
Mesela bir kiraz ağacı ekebilirsin yüreğine.
Sevginin çiçeği, aşkın rengi solmuyor değil...
Isınmak, üşümek kadar kolay da değil..!
Üşütmek, biten bir sevdayla geliverir an-sızın.! .
Olur ya, unutur geleni-gideni de düşünmezsin.
Kayıt Tarihi : 2.4.2013 02:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!