Papatyalar açmış her yerde
Geçtiğin yollardan tanırım be seni
Kelimelerin sessiz, duyguların temkinli
Gözlerindeki hüzünden tanırım ben seni
Tatlı bir rüzgar eser, her yer huzurla dolar
Saçlarını savuruşundan tanırım ben seni
Şafak vakti, gün ortası, gece yarısı
Güneşi kıskandıran gülüşünden tanırım ben seni
Bakmadığın tarafta karanlık ışığı boğar
Aydınlığından tanırım ben seni
Aklımdan geçiyorsun yine
Geceyi aydınlatan gözlerinden tanırım ben seni
İçimde baharlar canlanır, renkler doğar
Her gün gelişinden tanırım ben seni
Vakit yalnızlığının ortası
Geçmeyen özleminden tanırım ben seni.
Kayıt Tarihi : 28.7.2024 12:49:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!