Tanırım Şiiri - Adnan Deniz

Şiirin sade ama derin bir anlatımı var. Okuyucuya, bir insanı ilk görüşten değil; zamandan, izden ve hatıradan tanıma duygusunu geçiriyor. “Tanırım” redifi, şiire hem süreklilik hem de samimi bir sahipleniş katmış. İmge ve dil açısından: “Kirpikler bir oktu, kalem kaşında” dizesi klasik halk şiiri benzetmesini başarıyla taşıyor; yerinde ve etkili. “Ben seni yanakta ‘al’dan tanırım” ifadesi, somut bir ayrıntıyla hatırayı diri tutuyor. “Bakanın içinde sen bir volkandın” dizesi, iç dünyadaki tutkuya güçlü bir metaforla kapı aralıyor. Duygu dünyası: Şiir, bir kavuşmadan çok uzaktan sevmenin, idealleştirmenin şiiri. Son kıtadaki “Yakından görmeyi istemem asla” sözü, sevilenin bozulmaması istenen bir hatıra hâline geldiğini gösteriyor. Bu, şiirin en olgun ve düşündürücü noktası. Genel değerlendirme: Halk şiiri geleneğine yaslanan ama bireysel bir ses taşıyan bir metin Duygusu abartısız, içten Akış doğal, tekrarlar bilinçli