Tanırım Şiiri - Ziya Yüzerler

Tanırım, yârimi nerede görsem tanırım.
Bu ne güzellik, bu ne mucize ey tanrım!
Nerede görsem ey tanrım, ben onu tanırım.
Yüzüne, birde güzelliğine bakmaya utanırım.

Kızarır, pembeye allanır yanaklarım
Kızarır, karıncalanır kulaklarım
Yerinde durmaz dolanır ayaklarım
Tanrım, ben o güzelliğe bakamaz, utanırım

Tanrım, Bir kere yârimi görsem tanırım
Adı aşk, bu rüya gibi bir şey sanırım
Kudretinde bin bir mucize ey tanrım
Ben yârimin gözlerine bakmaya utanırım