Tanır Mısın Beni Şiiri - Figen Baykul

Soguk bır kıs günü tanıdım senı…
Ilıl ılık ısıttın ıcımı…
Gözlerinin derınlıgınde kaybolmuştu yüregım…
Ayaklarım yerden kesilmiş,
Esiyordu kavak yellerim…

Çok zaman geçti…
Hala haykırmak ıstiyorum sevgımı dıledıgımce,
Ummanlar kadar cok ve yüce …
Birden buz kesıyor ellerım düşündükçe…
Karlar yağıyor artık saçlarıma ince ince…
Hep aşık diye tanıtıyorum kendimi…
Şimdı görsen, tanırmısın benı?

Aşk diyorlar ya buna,
Vicdanı yok…
Kara sevdanın imanı yok…
Kelebeğin ömrü kadar dı yaşadığım mutluluk…
Ama bir ömre bedel…
Çok seviyordum ya seni,
Ya şimdi?
Çıksam karşına, tanır mısın beni?

Serseri mayın gibiymiş gönül çemberi…
Anladım, dün yolda gördüğümde seni…
Kolunda bir afet, akıyordun inceden,
Tıpkı yıllar önce bana yaptığın gibi…
Ben deli, sen deli…
Şimdi kim deli …
Bir eser bıraktın arkanda,
Çökmüş gözleri, kırışmış elleri…
Şımdi görsen, tanırmısın beni

FİGEN BAYKUL