Tanınmaz olan Şiiri - Cebrail Tanrıverdi

Ey tanınmaz!
Bilinmez.
O karanlığın ardında saklı olan.
Neden susuşların haydi söyle?
Yarattığın tüm çılgınlıklar adına.
Susma, konuş!
Söyle ki kalksın içimdeki şüphe.
Bilmeliyim zalim mi merhametli mi olduğunu.

Ey bulutların ardındaki avcı,
bilgelikle kararmış göz,
bu bitmek bilmeyen sonsuz acı.
her defasında göz yaşlarımla,
sana dönmelerim neden?

Ey sonsuzluk içinde var olan,
sevmelerim gibi kutsal,
aşk gibi yakıyorsun içimi.
Benden ne istiyorsun?
Haksızlık ediyorsun.

İşkencelerin en kötüsü
Bilmeden, tanımadan içimde doğuyorsun.
Her an.
Gel de kurtar bu bahtsızı.
Arındır ruhumu.
Kutsallığında dindir gizli gözyaşlarımı.
Daha ne bekliyorsun?