Tanınmayan Şiiri - Melahat Kırtekin

ben seni yolların tanıdığından daha iyi tanırım
dağ,taş,dere yalnız yürüyüşünü bilir
ben içini tanırım senin saç dibinden tırnak ucuna

ayrılıkları kaldıramayacak kadar zayıftır kalbin
belli ki daha ilk aşk kazasıdır bu
ciğerlerin metropol kirliliğine dayanmaz yiter gidersin
miden kaldırmaz ihaneti,riyakarlığı,arsızlığı
saç beliklerin çözülmedikçe hayat hep berrak kalır

ben seni yolların tanıdığından daha iyi tanırım
dağ taş dere yalnız ayak izlerine aşinadır
ben yüreğinin çıkınına neler yüklediğini bilirim

yalnızlık öyle sanıldığı gibi katıksız yenilmez yolculuklarda
yanına doymuşluk,elini eteğini çekmişlik ister
yorulmuşluk ister tecrübenin en kıvamlı olanını
olgunluğun çıtır çıtır pişmişini ister.

sen yalnızlıktan anlamazsın eteği bilye dolu ufak çocuk
bu arkadaşına küsmeye benzemez
dönüşü yoktur bu yeminin

ben seni yolların tanıdığından daha iyi tanırım
yollar geriye dönüş hevesini bilir
ben pişmanlığını,yüzünün olmayışını bilirim

sen yalnız kalamazsın
ellerin bir başka elin sıcaklığını bilmeden
sen ve ayakların buradan çıkamazsınız
sen tanıdığını sanırsın ya kendini
ey bilmiş kız çocuğu
ben senin içini bilirim içini
yalnızlık sana göre değil dostum yorma kendini....