Tanimsizlik Şiiri - Zeynep Beşen

Suyun üstünde yürümek nasıl bir şeydir bilirmisin..
Ellerimin seni keşfetmesi gibi bir şey bu inanılmaz..
Yada bir yaprağın üzerinde uyumayı
Başımı göğsüne dayayıp
Nefesini hissetmek gibi bir şey bu
Rüzgara teslim olmanın korkusuzlugunu veyahut...
Bu yanına uzanmakla eşdeğer bir duygu .
Güneş yakamiyor tenimi ,senin bana dokunduğun gibi ..
Ansızın bilmediğin bir yerde buldun mu hiç kendini..
Ben çoğu zaman sende buluyorum kendimi
Biraz korku
Yerinde heyecan
Sonrasında derin bir uyku gibi ..
-huzur mu bu ?
-yoksa bir rahatlama alanı mi?
Karanligin insani kavrayan eşsiz cazibesine hiç denk geldi mi
Bilirmisin nasıl bir his olduğunu..
Bu aynı gözlerinin çekimine kapılmak gibi bir şey..
Kaçamayacağını bilmenin verdiği teslimiyet gibi ...
Ne korku içeriyor ne sancı..
Ruhunu Allah a teslim eden bir insandan farkım kalmıyor karşında...
Seviyorum bu hissi
Buralardan değil sanki ...
Çepe çevre kuşatıyor beni ..
Hiç bir iklim ile açıklayamam bu hissi..
Seviyorum sadece bu hissi..
Güzel veya iyi kelimeleriyle açıklamaz bu var olma sancısı...
Ne korku
Ne hüzün
Ne acı
Ne heyecan
Ne sevinç
Ne ölüm
Ne yaşamak
Tanımsizim şimdi...
Biraz sarhoşluk var çakır keyif her zerrem ..
;yer yok ayaklarımın altinda gögude çekmişler gözümün önünden; hepsi bu.
Seviyorum bu hissi