Tanıyamıyorum:(
Ne kendimi ne başkasını
Yoksayın
Soyutlayın dünyanızdan beni
Hissizlesiyor duygularım
Ölüyor bedenim
Sessizliğe mahkum ruhum
Gözleri toprakta gün sayıyor
Saniyeler günleri kovalarken
Canlanıyor maziler ekranda
Gözyaşım eşlik ederken
Ağırlığı bastı bedenime
Taşıyamıyorum dünyanın yükünü
Eziliyorum acılarımın tarifi yok
Yaşlı gözlerimin perdesi kapandı
Kalbimde acı bir his,çarpıntısı bir tuaf
Beyaz meleğim ,aşağı süzülürken
Vaktim doldu anladım:(
Acı bir kayıp daha hoşçakal...
Suzan Kurt 2
Kayıt Tarihi : 5.7.2022 12:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!