Tanımsız Bir Ölüm Şiiri - Edip Çakı

Tanıklık etmek bir gülüşe
Tanıyamadan seni ve kendini
Ve affetmek bir güneşi
Kurtarılmış bir bölge gibi
Hissetmek her hücrenle ayrılığı
Boğulmak bir yağmurun hüznünde
Sana benzetmek her günahı
Ve ekildiğin toprağa
Demirlemek kendini çıkarsız
Efendi bir çocuk gibi ömrümde
Ben diye sevmek seni
Kestirme bir yoldan
Bence,
Sevmek budur seni işte
Tanımsız bir ölümden önce