Kapanmayacak kalbimdeki yara;
Sönmeyecek kalbimdeki ateş hiçbir zaman,
Köz olup çekilecek kalbimin bir kuytu mağarasına.
Ve bir yel bekleyecek coşmak için.
Sen üflediğinde artacak, çoğalıp yayılacak tüm dünyaya,
Yeniden doğduğunu söylemek için.
İşte o zaman kalbimin anahtarı kazıyacak dağlara ismimizi,
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta