Tanımlama Şiiri - Zeynep Beşen

Şu dağları aşan güneş gibi
Yeni bitmiş çimler
Gözlerini tanımlar..
Dünyanın bu kadar güzel olmasi
Hep senin yüzünden
Sen bana insan olduğumu hatırlatıyorsun aniden ..
Bu hiç iyi bir şey değil
Kalbim çarpıyor birden
Aklım seviniyor
Cigerlerime yeniden nefesler doluyor
Yeni yeni yürümeyi öğreniyorum gök zeminde
Yerler artık kesmiyor beni ..
Dünya ellerin yüzünden daha ılımlı bir yer artık..
Bir anne evladini doğuruyor şu anda
Bir babanın sevinci var içimde
Adim adına degince yeni bir mana buldu..
Adına ne dersem tutmuyor aşk dışında..
Bir aşk!
Seni beni yeniden yorumluyor kader sahnesinde ..
Şimdi ellerin yüzüne ellerimde iklimler
Nereye dokunsa orası bahar..
Bilesin seni burada sevmekle yetinmem ...
Kalbimin sana akışını sağlayan
Yollarin da seni sevmek ne güzel..
Bir bardak çayın sıcaklığından bir haber değilim geçti .
Bir bardak suyun muhabbeti var yüzünde..
Biliyorum nasil bir şey sevmek
Bu mutluluk beni sarhoş etmek türemiş gibi
Elimde değil
Yüzümde değil
İçiyorum seni gözlerinden..
Şimdi benim gibi kapa gözlerini
Son sesine kadar aç ruhunu
Dinle evrenin bize sunduğu şarkıyı..
Dans ediyoruz seninle
Ruhlarımız girmiş iç içe..
Bütünselligin verdiği memnuyetle
Kapa gözlerini aç ruhunu
Evrenin bize yazdığı ilahiyi dinle
Aşk kıraatince ..
Içine sağır olanların cehenneminden çekti beni aşk..
Seni dinliyor şu an ruhum ..
Yeniden başlıyor yaşamak
Taze günler gibisin
Hiç durmadan an da yenilenen..
Ruhum seni dinliyor an be an ..
Hayat gibi akiyor yaşam ..
Ben seni dinliyorum
Gözlerim kapalı açıldı ruhumun...
Bu ritim yaşanıp geçen günlere şahit olarak yeter .
Sen öyle güzel bakıyorsun ki
Ben burda tam karşında sevmeden geçemiyorum seni
Bu yaşamak olayını yeniden kavriyorum..