Tanımıyordum Şiiri - Rabia Yasin Çelik

Çoktun içimde öylesine çoktun
Ama, senin içinde ben yoktum
Duygularla yaşamak isterken aşkı
Yalanlarla, kurgularla boğuldum

Kimseye zararımda olmadı benim
Ama ziyanlar da kaybolan ben oldum
Söylenecek sözleri sıraya da koymuştum
Sanki bir el uzandı dudağıma, sustum

Başkası varken kalbinde, ben sana küstüm
Öyle yandı, öyle yandı ki canım
Yıkılıp, kahroldum, ve seni
Onunla görmekten korktum

Böyle hayal etmemiştim ben aşkı
Bu değildi hak ettiğim, bu değildi umduğum
Yalan düğümlerin boğum boğumdu
Bir düğümde ben attım kurtuldum

Ateşler içinde yanmak demek böyle bir şeymiş
Savurduğun küllerimden yeniden doğdum
Öyle bir çıktım ki kaşına, artık bende seni
Görmüyor, duymuyor, tanımıyordum.